Dicía miña avoa: "feita a lei, feita a trampa".
As sospeitas de dopaxe no Tour apareceron
nos anos 30 da man da cocaína e as anfetaminas, usadas estas últimas polos
exércitos de Hitler para combate-la fatiga e mante-la alerta da tropa, a dúbida
sobre o seu consumo xa acompañaba a un Jaques Anquetil que se afanaba en beber
leite ante as cámaras presentándoa como fonte única da súa fortaleza.
De aquí en diante a sospeita sobre o uso
de sustancias que potenciasen o rendemento físico foi unha constante ate que o
13 de xullo de 1967, nas durísimas ramplas do Mont Ventoux, un desatado Tom
Simpson, que trataba de remontar os minutos cedidos nas xornadas anteriores,
perdía a vida provocando un punto de inflexión histórica no tema que hoxe nos
ocupa. “Put me back on my bike” (Subídeme de novo á bici) murmuraba mentres a
súa vida se lle escapaba das mans ó mesmo tempo que a vitoria que tanto
ansiaba. Foi a mostra definitiva de que o desexo de vencer podía poñerse por
enriba da propia vida na lista de prioridades dun deportista e de que se
antollaba imprescindible exercer unha función paternalista sobre estes dende as
institucións.
Podemos situar o piar virtual da loita
contra a dopaxe na estrada que ascende ó Mont Ventoux e cuxa base é preservar a
vida e a saúde do ciclista.
Unha
longa listaxe de sospeitas e denuncias seguen a esta dramática etapa ata o día
de hoxe. Algo cambiou, algo nos fixo perder o norte, ou máis ben ás
institucións encargadas de velar polos ciclistas, e moi especialmente á UCI
cando, décadas máis tarde, o presidente deste estamento internacional fala sen
rubor de sancionar a un ciclista que leva anos tristemente falecido, Marco Pantani.
Dicía que algo nos quedou no camiño
porque, tal como vimos de comentar, o obxecto principal no inicio da loita
contra a dopaxe foi, e non debería deixar de ser, a preocupación pola saúde do
ciclista. Todo así, me gustaría que o señor McQuaid nos explicase de qué xeito
vela pola saúde de Chris Froome e Alberto Contador sancionando a un defunto; ou
o que é máis grave: de qué forma se protexe ó propio Pirata? Neste caso está
claro que a acción UCI, a federación italiana e resto de estamentos deportivos chegan
con máis de 9 anos de retraso, e que claramente lle fallaron ó máis grande
escalador de todos os tempos (co permiso da Águia de Toledo). Deste modo, igual
que a sospeita da dopaxe planea sobre os deportistas, a sombra da avaricia
sementa de penumbras toda a actuación do estamento internacional máis importante
no mundo do ciclismo.
O feito de retirar os títulos a un defunto
que, ó marxe doutras consideracións, non pode exerce-la súa defensa, coa base
dunhas mostras de sangue que, nun claro ataque á intimidade e á personalidade
do deportista, seguen sobrevivindo ó seu propietario a perpetuidade, ó igual
que unha débeda nunha herdanza, para seguilo criminalizando e á espera de
tempos mellores (economicamente falando) para a súa estirpe, ate o día do Xuizo
final, non debe ser a fin nin o obxecto da loita contra a dopaxe.
Tal como
comentamos a morte de Simpson é o paradigma e o faro que debe guiar toda
actuación por parte da UCI e resto de organismos encamiñadas neste senso.
A evolución do propio deporte e as
intereses económicas que moven, a día de hoxe, ós equipos profesionais fan que
a tentación e a iniciativa no uso de sustancias prohibidas non parta do propio
deportista en moitas ocasións, se non de quen guía a súa carreira. Proba desta
afirmación é claramente o uso da EPO, a súa administración resultaba máis
económica ós equipos que realizar longas e custosas concentracións en altura
que, casualmente, proporcionan os mesmos beneficiosos resultados. Hoxe en día,
estandarizado o seu control nas análises, os equipos volven a Serra Nevada na
pretemporada.
Volvendo agora ó encabezamento desta
entrada: por qué non se escoita falar da dopaxe en xullo, en plena tempada? Por
qué as “cazas de bruxas” sobre os ciclistas se producen anos despois cando as
arcas do retirado están ate os topes de € ou $? Se algún mal produciu a dopaxe
sobre a súa saude… non será xa un pouco tarde?
Ó contrario do que nos contan, a dopaxe
non vai por diante do control posto que a evolución técnica é a mesma xa que
nos atopamos no mesmo campo. Se coñecía o modo de eludir os controis de urina,
igual que tras o positivo de Landis apareceron as micro-transfusións e do mesmo
xeito que o que hoxe “da pulo” no pelotón é ter un TUE (algo así como
“tratamento terapeutico autorizado”).
Lonxe do afirmado na entrevista-show con
Ophra o que empurraba a Lance Armstrong nos seus sete Tours era a testosterona.
Lastrado pola súa enfermidade, un certificado médico lle permitía aumentar de
xeito artificial, durante a competición, os niveis dunha sustancia que supón o 90% dun ciclista nunha
volta de 3 semanas. Tema, o da sanción ó texano que xa temos tratado neste foro.
Insistimos ó longo deste artigo na
necesidade de que a UCI se preocupe realmente da saúde dos ciclistas durante a
súa vida en activo. Estase a disputar o Tour de 2013 e, burlando o poderoso
velo co que os equipos e a propia UCI cobren os datos médicos dos profesionais (nada
criticable, si se fixese o mesmo cos datos dos defuntos e a memoria do Pirata, por exemplo),
coñecemos xa algún caso que pode preocupar ós que amamos este deporte e respectamos ós seus heroes.
“Chuletóns” aparte, a emerxente aparición
no pelotón internacional de figuras que adoecen de enfermidades incompatibles
co propio deporte tinguen de novo de sospeita a figura dos heroes. Co caso omiso
da UCI, mentres estas vítimas da avaricia institucional sigan producindo pingües beneficios económicos seguirán arriscando a súa saúde, ou non. Son, por exemplo, os casos
de Chris Froome aqueixado de bilharzia ou Nairo Quintana co "mal do defunto".
Non pretendo sementar sospeitas de ningún
tipo dende aquí, e moito menos sobre os “titáns” máis duros do mundo do
deporte, pero sí me gustaría someter unha cuestión a consideración: está a UCI
a preocuparse pola saúde dos ciclistas?
Vos non sufrades enfermidades “raras” e
seguide a disfrutar sobre a bici!!!
nike lebron 15
ResponderEliminaryeezy
supreme
ferragamo belt
yeezy supply
kobe basketball shoes
birkin bag
nmd
nike air max
supreme clothing
xiaofang20191216
cliquez ici maintenant Valentino Dolabuy site officiel réplique louis vuitton répliques de sacs ce lien hypertexte Dolabuy Valentino
ResponderEliminar